آخرین خبر

روایت حس و حال استاد موسیقی ایران پس از هفت سال خانه نشینی

آوای ایرانیان: سی ام شهریور ماه یادآور یکی از استادان بزرگ موسیقی ایران است، استادی که در مقطعی از زندگی هنری خو با دوستان و همراهان سابق خود دچار اختلافاتی شد که از شاخص ترین این اختلافات می توان به اختلافات خود با محمدرضا شجریان اشاره کرد، این هنرمند فقید در دهه آخر زندگی هنری خود، اختلافات شدیدی با پدر خانم خود (محمدرضا شجریان) پیدا کرد، هر چند که در ۱۳۸۶، پس از حضور پرویز مشکاتیان در کنسرت محمدرضا شجریان، رابطهٔ این دو استاد موسیقی ایرانی که بیش از یک دهه تیره بود، مجدداً برقرار شد اما مشکاتیان هیچ گاه از اسرار دل خود سخن به میان نیاورد.

مشکاتیان

به گزارش آوای ایرانیان، سی ام شهریورماه سالروز درگذشت استاد موسیقی ایران، زنده یاد پرویز مشکاتیان است و به همین بهانه به سراغ “مازیار شاهی”،آهنگساز، نوازنده تار و یکی از اعضای ثابت گروه استاد مشکاتیان (گروه عارف) رفتیم و از وی خواستیم چند کلامی در خصوص زنده یاد مشکاتیان با ما سخن بگوید اما مازیار شاهی ترجیح داد به جای انجام گفتگو ، چند سطری ر خصوص استادش بنویسد تا به قول خودش اینگونه مظلومیت مشکاتیان جلوه بهتری پیدا میکند.
به گزارش خبرنگار آوای ایرانیان، متن کامل یادداشت مازیار شاهی به شرح زیر آمده است:

مازیار شاهی

“دریغ و افسوس که نابغه ای چون پرویز مشکاتیان در عصری زیست که هم دلی و رفاقت میانِ هنرمندان، بیش از هر زمانِ دیگری به افول می گرایید.
وی افزود: هم نسل شدن و دوستیِ نوابغی آ]نگسازی و نوازندگی چون محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان، ناصر فرهنگ فر و محمدعلی کیانی نژاد، اتفاقِ بسیار فرخنده ای بود و سبب گشت این بزرگان در کنار هم به پختگی و کمالِ هنریِ بسیار خاصی برسند.
اما افسوس که برخی از این بزرگان از بی مهری های روزگار چنان آشفته خاطر گشتند که به ناچار سالها کنج عزلت گزیدند. پرویز مشکاتیان یکی از بزرگترین عزلت نشینانِ هنر ایران زمین بود.
او هربار که برمی خاست و اراده می کرد که کاری کند کارستان، خُردک شرارانِ همیشه پیوسته به موسیقی، چنان او و احساساتِ زلالش را سرکوب می کردند که باز دوباره ترجیح می داد در خانه بنشیند و روزگار را در خلوت بگذراند.
خاطرم هست در اولین جلسه ی تمرین گروه عارف در سالِ ۸۳، او که هیچ گاه حاشیه را دوست نداشت و هماره از پلیدی ها دوری می جست، اعلام کرد « پس از هفت سال سنتورم را از گنجه در آورده ام. اگر قرا باشد سازِ دلمان با هم کوک نشود، این سنتور دوباره به گنجه باز برمی گردد»
بسیار دردآور است افرادی که خود را هنرمند و پرچمدار موسیقی ایرانی می دانند، باعث شوند نابغه ای چون مشکاتیان، گاه آنقدر آزرده خاطر شود که حتی قید ِ نواختن ساز در خلوت خویش را نیز بزند.
با تمام سختی هایی که روزگارِ نامراد برای فیروزه ی موسیقی ایران ایجاد کرد، وی تا آخرین دم، شرافت و نجابتِ ذاتی خویش را از دست نداد و پاک زیست و پاک رفت…

منبع : آوای ایرانیان

برچسب ها

ممکن است به این موارد نیز علاقه مند باشید:

0 دیدگاه در “روایت حس و حال استاد موسیقی ایران پس از هفت سال خانه نشینی”

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

ویدئو

مشترک خبرنامه شوید

برای دریافت آخرین مطالب سایت در ایمیل خود عضو خبرنامه شوید