به گزارش آوای ایرانیان تکراری بودن آثار روی پرده و عدم اکران آثار جدید از ویژگی‌هایی است که با نگاهی گذرا به سینمای ایران متوجه می‌شویم، ‌اتفاقاتی که باعث قهر نسبی مخاطب با سینما شده است.

سینما از هنرهایی است که رابطه مستقیم با مخاطب دارد، مخاطبی که با انتخاب اثر موردنظر و البته حضور در سالن سینما به حیات هنر هفتم کمک می‌کند. این روزها وضعیت فروش سینماهای کشور تعریف چندانی ندارد و بی‌شک در این بین نهاد متولی این حوزه است که باید برنامه‌های راهبردی داشته باشد و آن را در وضعیت دیگرگونه‌ای قرار دهد. درست است که موضوعات فرهنگی هنری عموما در هنگامه اغتشاش و آشوب گم می‌شوند و بسیاری از شهروندان هم تلاش می‌کنند در فضاهای پر جمعیت و عمومی حاضر نباشند، اما به طور کلی باید بتوان راهی برای عبور از این وضعیت پیدا کرد.

دیروز جشنواره فیلم کوتاه تهران به اتمام رسید، جشنواره‌ای که نور امید در دل علاقه‌مندان به سینما زنده کرد، اینکه چطور سینماگران جوان کشورمان توانسته‌اند اینچنین پیشرفت چشمگیری در عرصه فیلم کوتاه داشته باشند. مخاطبان هم استقبال بسیار خوبی از جشنواره داشتند. اما این همه داستان این روزهای سینمای کشور نیست. تمرکز بر وضعیت بازار سینمای کشور خبر از تراز منفی سنگینی برای این روزهای سینمای کشور دارد.

*میانگین هر سانس ۱۵مخاطب

حال چند وقتی است که تعداد مخاطبین سینما به‌صورت چشمگیری کاهش‌یافته است به شکلی که در ۳۰ روز اخیر تنها ۶۴۳,۳۰۵ نفر به سالن سینما رفته‌اند،‌ این در حالی است که مطابق با اطلاعات سامانه سمفا این آمار در شهریورماه تعداد ۱,۷۷۴,۶۷۲ مخاطب را نشان می‌دهد، این اعداد نشان‌دهنده ریزش چشمگیر مخاطبان سینما است، درحالی‌که در بازه ۳۰ روزه اخیر کلاهش ۵۰ درصدی قیمت بلیت برای یک هفته را نیز داشتیم.

 در مهرماه، ۴۲ هزار سانس برقرار بود که به جذب ۶۳۵ هزار مخاطب انجامید. گیشه سینماها نیز ۱۶ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان فروختند تا نخستین ماه پائیزی، با یک عملکرد ضعیف برای سینماهای کشور آغاز شود. این اعدادو ارقام ما را به میانگین هر سانس ۱۵ نفر می‌رساند.

شاید جدا از میزان قیمت بلیت آثار و جدا از ناآرامی‌ها و شرایطی که در چند هفته گذشته حاکم بر میدان فرهنگی کشور بوده است،‌ عدم‌تغییر آثار روی پرده دلیل مهمی بر این اتفاق باشد. به زبانی دیگر فیلم هایی که روی پرده هستند، مدت هاست مهمان تازه ای به خود ندیده اند و همین باعث شده است که فضای کسالت بار و کرختی بر سینماهای کشور حاکم باشد.

* تکراری بودن آثار بر پرده و فقدان آثار تازه 

به‌طوری‌که از مجموعه آثاری که در شرایط فعلی امکان خرید بلیت دارند،‌ فیلم انفرادی از ۷ اردیبهشت سال جاری روی پرده بوده و همچنان به اکران ادامه می‌دهد، همچنین مطابق با اطلاعات فروش سامانه مدیریت فروش و اکران سینما فیلم سگ بند که اسفندماه سال گذشته تاریخ شروع اکران آن در سالن‌ها بوده همچنان فروش بلیت را تجربه می‌کند.

همه این موارد در کنار کیفیت بعضاً نامطلوب آثار اکران شده و البته عدم تنوع در ژانر و موضوع باعث قهر نسبی مخاطب با سینما شده است.

به نظر می‌رسد جان کم رمق سینمای کشور نیاز به نفس تازه دارد، بررسی داده‌های فروش چند هفته اخیر خبر از تراز منفی سنگینی برای سینمای کشور دارد، از این رو سازمان سینمایی باید با اکران فیلم‌های تازه و با کیفیت راهی برای گذر از این فضای کسالت بار پیدا کند.