به گزارش آوای ایرانیان، مصطفی اسداللهی هنرمندی است که نامش با طراحی گرافیک و نقاش ایرانی گره خورده و یکی از مؤسسان انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران است.

او ماه پیش به عنوان کریتور یک نمایشگاه “آقامحمدخان دمت گرم” معرفی شد. این نمایشگاه گروهی پیرایه‌های مفهومی همزمان با روز تهران مصادف با ۱۴ مهر و البته کمی از پیش‎تر تا ۲۷ مهر در نگارخانه آتبین میزبان علاقه‌مندان به هنر طراحی و ساخت زیورآلات است، آن هم با نگاهی متفاوت به شهر تهران و حضور آثار ۶۰ هنرمند فعال در این عرصه.

اسداللهی در ارتباط با این نمایشگاه، خاستگاه و خروجی کار هنرمندان جوان این عرصه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: ابتدا این را بگویم که شاید اگر قرار بود نمایشگاه “آقامحمدخان دمت گرم” در هر مدیای دیگری برپا شود زمان و مکان لازم و کافی برای سوژه ساخت آثار با الهام از شهر تاریخی تهران را نداشتیم و از همین رو به سراغ زیورآلات رفتیم که هم طراحی و ساخت آن‌ها در فاصله زمانی کمتری انجام می‌گرفت و هم در هر مراسم و شرایط زمانی و مکانی برای هر فردی کاربردی است. اتفاقاً زیورآلات از آن دست آثار هنری بوده که به راحتی از کشوری به کشور دیگر سفر می‌کند و می‌تواند معرف فرهنگ و تاریخ هنر هر مرزوبوم باشد.

عضو هیئت علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران در ادامه تصریح کرد: هرچند گاه وجهه زیبایی‌شناسی زیورآلات فراموش می‌شود و جنبه کاربردی آن ملموس‌تر است، اما درباره شأن و جایگاه آن باید گفت که در یک بررسی اجمالی از تاریخ هنر جهان و حتی مروری بر زندگی انسان‌های اولیه درمی‌یابیم که این اثر هنری همواره مورد توجه بشریت قرار داشته و زیور به معنای مقام و زیورآلات به معنای هر آنچه بر مقام شخصی صحه گذارد در دربار و نزد مقامات به شدت قابل احترام بوده است.

اسداللهی با اشاره به اینکه بسیاری از افراد در بحث مفهوم و کاربردی بودن زیورآلات، آن‌ها را با صنایع دستی اشتباه می‌گیرند توضیح داد: برخورد ما با یک زیورآلات و پیرایه باید همچون برخورد با دیگر آثار هنری همچون تابلوهای نفیس نقاشی و یا مجسمه‌های ارزشمند باشد؛ آن هم اثر هنری که طراحی آن هدف‌دار بوده و همچون یک تابلو نقاشی فاخر، حال انسان را خوب می‌کند.

او در ادامه درباره آثار ارائه شده در نمایشگاه گروهی پیرایه‌های مفهومی “آقامحمدخان دمت گرم” توسط ۶۰ هنرمند جوان بیان کرد: در این نمایشگاه همه هنرمندان تهران را از زاویه نگاه خود توصیف کرده‌اند و من از هنرمندان خواستم که با یک سیر تاریخی در شهر تهران و مرور همه فراز و نشیب‌هایش از نگاه خود و با هنر در اختیار، تهران را در قالب زیورآلات توصیف کنند.

این طراح گرافیک در ادامه افزود: من در طول مدت فعالیت هنرمندان تلاش کردم تا در پرداخت بهتر ایده‌ها به هنرمندان کمک کنم و همواره این موضوع را به آن‌ها گوشزد کردم که دلیل اینکه من موضوع تهران را برای این نمایشگاه انتخاب کرده‌ام، به نوعی به تصویر کشیدن هویت‌های شهری است که از صمیم قلب دوستش دارم و در نهایت باید همه ما به نتیجه یک تحقیق تصویری و هنری از تهران پی بریم.

اسداللهی به نگاه چالشی درباره معضلات شهر تهران در شرایط کنونی اشاره و تصریح کرد: به عنوان مثال جای خالی قله دماوند در این نمایشگاه به عنوان یکی از نمادهای همیشگی شهر تهران به چشم می‌خورد و شاید دلیل آن نگاه اعتراض‌آمیز هنرمندان به رشد بی‌رویه آسمان‌خراش‌هایی باشد که این قله باشکوه را از نگاه مردم این شهر مخفی کرده است.

این هنرمند در خاتمه با بیان این جمله که بیایید همه با هم تهران را نجات دهیم اذعان داشت: شاید آدم‌ها به واسطه پیشینه‌شان به سمت‌وسوی هنر نروند و از این دریچه به موضوعاتی همچون لزوم نگاهداشت شهر بزرگ تهران نپردازند اما به هر روی طی سال‌های اخیر شاهد آنیم که این پتانسیل در نظام شهری‌مان وجود دارد تا یک تهران بهتر و زیباتر به جهانیان نشان دهیم و بدانیم که همه ما نسبت به این شهر ارزشمند و دارای هویت و تاریخ مسئولیم.