آوای ایرانیان: این روزها به بهانه حضور حمید صفت به عنوان یکی از چهره های مطرح موسیقی “رپ” در نمایش “لامبورگینی” به کارگردانی سیامک صفری  دوباره بحث در خصوص نوع فعالیت این خواننده ها به شدت چالش برانگیز شده است به طوری که دو خبرگزاری مطرحی که به لحاظ سیاسی کاملا همسو هستند در اتفاقی نادر در خصوص فعالیت “رپرها” به نقد گزارش های یکدیگر می پردازند که این نشان از یک سردرگمی عجیب در میان اهالی رسانه در خصوص فعالیت “رپرها” دارد.

حال در میان این کشمکش ها، با پرداختن به عقبه فعالیت های عینی “رپرها” در کشور  می توان به یک نتیجه واحد رسید و اهالی رسانه با پرداختن به آن می توانند شرایطی برای حل مشکلات فعالان موسیقی “رپ”  فراهم کنند.

درهای نیمه باز صداوسیما برای موسیقی رپ

این نتیجه واحد که پرداختن به آن کلید حل مشکلات پیش رو محسوب میشود، زیزمینی های همیشگی است به عنوان مثال صداوسیما به عنوان بزرگترین رسانه جمعی کشور، به طور غیررسمی مهر تایید بر انتشار آثار موسیقی “رپ” زده است به طوری که بارها شاهد پخش اینگونه آثار در برنامه هایی چون خندوانه  و برخی سریالهای طنز صداوسیما بوده ایم و در کنار آن به مناسیت های مختلف آثاری با سبک و سیاق موسیقی “رپ”  از سوی مرکز موسیقی صداو سیما منتشر شده است از سویی دیگر نیز برخی نهادهای انقلابی- فرهنگی نیز در مناسبت های خاص با برخی چهره های مطرح و نه چندان خوش نام موسیقی رپ همکاری های پراکنده ای داشته اند.

سرنوشت نامعلوم “گفتاواز”

اما در این میان دفتر موسیقی وزارت ارشاد طی سال های اخیر در خصوص “موسیقی رپ” مواضع متفاوتی اتخاد کرده است، بطوری که در زمان مدیریت کوتاه پیروز ارجمند در مسند دفتر موسیقی ارشاد، بحث مجوز دادن به خوانند های موسیقی رپ با عنوان “گفتاواز” مطرح شد و دفتر موسیقی اعلام آمادگی کرد که هنرمندان این حوزه درخواست های خود را به ارشاد ارائه دهند تا پس از بررسی های صورت گرفته در صورت تایید ، مجوز لازم را کسب کنند، اما این ایده و طرح پیروز ارجمند بنا به دلایل نامعلوم نتیجه ای در پی نداشت تا در نهایت با خداحافظی وی از ارشاد پرونده “گفتاواز” برای همیشه بسته شود و کور سوی امید فعالان موسیقی رپ برای برداشتن انگ “زیززمینی” به طور کامل از بین برود.

حال دفتر موسیقی وزارت ارشاد به مدیریت فرزاد طالبی،  طی یکسال اخیر موضع نسبتا روشنی نسبت به “موسیقی رپ” داشته است  به طوری که مدیرکل دفتر موسیقی ارشاد بارها در گقتگوهایش به صراحت اعلام کرده است که شورای موسیقی وزارت ارشاد نظر مثبتی نسبت به “موسیقی رپ” ندارد.

زیرزمینی های همیشگی

متاسفانه شاید تنها نقطه مشترک صداوسیما، وزارت ارشاد و سایر نهادهای فرهنگی در خصوص “موسیقی رپ” زیرزمینی و غیرمجاز خطاب کردن هنرمندان این عرصه است، بطوری که وزارت ارشاد بطور رسمی فعالان موسیقی رپ را به رسمیت نمیشناسد و از سویی دیگر برنامه های پرمخاطب صداوسیما هم علی رغم سودآوری فراوانی که از انتشار آثار “رپرها ” بدست آورده اند، حتی مجاز به نوشتن نام آنها در تیتراژهای خود نیستند  که از مهم ترین این موارد میتوان به  خواننده مطرح موسیقی رپ برنامه خنداونه طی سالهای اخیر(گامنو) اشاره کرد که آثار پرمخاطبی چون “خلیج فارس” و “بخند”  این “رپر” به برنامه خندانه حال و هوای خاصی داده است، اما سازندگان برنامه خندوانه هیچگاه مجاز به نام بردن اسمی از این خواننده نبوده و نخواهند بود.

“رپرها”، بازنده اصلی

پس در یک نتیجه کلی میتوان گفت، هنرمندان موسیقی رپ “، تحت هر شرایطی بازنده های اصلی این سیاست های منتاقض نهادهای فرهنگی محسوب میشوند زیرا تنها کسانی از فعالین موسیقی “رپ” شانس فعالیت نسبتا رسمی در حوزه موسیقی کشور را پیدا میکنند که با داشتن رابطه ها بتوانند  به برنامه های صداوسیما راه پیدا کنند و یا اینکه در قالب تئاترهای خصوصی، فرصت نصفه و نیمه برای رسمی شدن داشته باشند، اما همین عده قلیلی که با داشتن رابطه،  مجوز ورود به برنامه های صداوسیما و برخی نهادهای فرهنگی را پیدا میکنند همانند سایر همکاران خود همچنان به عنوان یک “هنرمند زیزمینی ” شناخته میشوند و مسئولین این مراکز با آنها با عنوان “زیرزمینی” برخورد میکنند، در نتیجه بیراه نگفته ایم اگر لقب “بچه سرراهی موسیقی” را به رپرهای ایرانی بدهیم زیرا برخی موارد که نیاز است، موقتی مجاز میشوند و برخی موارد دیگر غبرمجاز.

نگارنده این مطلب در نتیجه به تمام همکاران رسانه ای خود توصیه میکند به جای پرداختن بی نتیجه به حواشی حضور یک “رپر” حداقل خوشنام در یک نمایش اجتماعی به دنبال جواب پرسش های فراوانی که در خصوص فعالیت هنرمندان موسیقی رپ مطرح میشوند از مسئولین محترم نهادهای فرهنگی باشند. پرسش هایی چون:

 “چرایی خطاب کردن هنرمندان جوان یک سبک خاص به عنوان زننده زیرزمینی”

“چرا انتشار آثار موسیقی رپ در رسانه ملی مجاز است اما فعالیت محدود رپرها در نمایش با یکسری مخاطب خاص غیرمجاز تلقی میشود”

اما پرسشی که در پایان نگارنده از برخی همکاران رسانه ای خود  دارد این است که چطور میشود برخی رسانه ها حضور یک خواننده رپ در یک نمایش خصوصی با مخاطب محدود را دور زدن قانون توسط “رپرها” تلقی میکنند اما طی این مدت نسبت به حضور چشمگیر خواننده رپ در رسانه ملی سکوت اختیار کرده اند.

نگارنده: فرزانه غلامی تبار