هفته گذشته، خبری عجیب از نیشابور رسید: کنسرت کیهان کلهر لغو شود! ابتدا گمان می رفت که این اتفاق توسط گروه‌های فشار رخ داده باشد ولی خبر تکمیلی این بود: این کنسرت سنتی به دستور دادستانی مربوطه لغو شده است. علت لغو اما از خود خبر و آمر آن نیز تأمل برانگیزتر بود: به دلیل مخالفت خانواده‌های معظم شهدا، دستور لغو کنسرت داده شده است.

به گزارش آوای ایرانیان، «عصر ایران» با این مقدمه، نکات زیر را پیرامون این موضوع، قابل تأمل جدی دانست:

«۱- آنچه رخ داده را نباید به حساب کل دستگاه قضایی نوشت و چنین وانمود کرد که قوه قضائیه عامل این اتفاق بوده است چرا که اساساً رویکرد این قوه، هرگز تقابل با هنرمندان نبوده است. شاهدش نیز این است که مدام در سراسر کشور، برنامه های متنوع فرهنگی و هنری برگزار می شود. در تهران نیز به عنوان بزرگ ترین شهر کشور و محل استقرار مرکزیت دستگاه قضایی، دادستانی نه تنها هیچ تقابلی با هنر و هنرمندان ندارد بلکه انصاف باید داشت که حافظ امنیت برگزاری آیین های فرهنگی و هنری پرشماری است که در پایتخت برگزار می شود. لذا واقعه نیشابور را باید در چارچوب یک مورد شخصی بررسی و تحلیل کرد و از قوه قضائیه درخواست نمود موضوع را مورد پیگیری قانونی و اداری قرار دهد چرا که جایگاه دستگاه قضایی نباید با تصمیمات فردی، مورد خدشه قرار گیرد، چه از داخل قوه و چه از خارج آن.

۲- آنچه از سوی مسؤولان قضایی صادر می شود، باید به طور مستند منطبق بر قانون باشد؛ این اصل چنان اجتناب ناپذیر است که در دستگاه قضا برای هر اقدامی، عنوان قانون و ماده مربوطه با ذکر شماره اش، ذکر می شود. همین دقت قانونی است که قوه قضائیه را مأمن مردم و ستمدیدگان کرده است. حال از “فرد”ی که با عنوان اقدام قضایی، دستور لغو کنسرت را داده است، باید پرسید که در کجای قوانین جمهوری اسلامی ایران آمده است که اگر خانواده معظم شهدا، مخالف یک رویداد قانونی باشند، باید جلوی آن را گرفت؟!

۳- جالب اینجاست که اساساً خانواده های شهدای نیشابور، نه تنها درخواستی برای لغو این کنسرت سنتی نداده بودند بلکه بعد از واقعه اخیر، با صدور بیانیه ای اعلام کردند که با برنامه هایی که در چارچوب قانون و شرع، باعث شادی مردم می شود مخالفتی ندارند.

۴- استفاده از نام خانواده معظم شهدا برای توجیه تصمیمات شخصی یا حتی سازمانی، بیش از هر چیز، بی‌حرمتی به خانواده‌هایی است که عزیزان خود را در راه حفظ دین و میهن و آزادی‌های مشروع فدا کرده‌اند و روا نیست با پیش کشیدن نام و اعتبار آنان، نمک بر زخم مقدسشان پاشید، همان گونه که کانون همبستگی فرزندان شاهد نیشابور در بیانیه خود به درستی این‌گونه آورده است: «حق این کانون می‌دانیم به مسوول محترمی که این مطلب را بیان داشته‌اند اعلام کنیم تا از شأن و جایگاه خانواده شهدا در بیان تصمیماتشان استفاده نکرده و نگاه مثبت مردم شریف را نسبت به خادمین ولایت و ملت منفی نکنند.»

۵- کنسرت سنتی کیهان کلهر، همه مراحل قانونی برگزاری را طبق قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران طی کرده و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اداره اماکن نیروی انتطامی، شورای تأمین و … مجوزهای لازم را گرفته بود. حال باید پرسید اگر قرار باشد در این کشور افراد با احترام به قانون، همه الزامات آن را عملی کنند ولی به دلایل مبهم، از رسیدن به حقوقی که قانون بدان وعده داده است بازبمانند، آیا می‌توان انتظار قانونمندی در جامعه داشت و آیا در چنان جامعه‌ای سنگ روی سنگ بند می‌شود؟

۶- وقتی جلوی برنامه‌های قانونی و در چارچوب شرع و مقررات گرفته می‌شود، فضای وقایع غیرقانونی و خارج از هنجار و کنترل بازتر می‌شود چرا که نیاز فرهنگی، اگر در چارچوب پاسخ داده نشود، به خارج از چارچوب کشیده می‌شود. نمی‌توان به جوان ایرانی گفت که حق نداری به نوای سنتی کیهان کلهر گوش کنی و پس از این منع، انتظار داشت که او هیچ مسیر دیگری را هم نرود. تدبیر در عرضه هنر ناب ایرانی است نه در منع آن به نفع دیگران.

۷ – اکثر شهرستان‌ها به لحاظ میزبانی رویدادهای فرهنگی و هنری، در فقر مطلق یا نسبی هستند و دل مردمشان به تک‌برنامه‌هایی خوش است که گاهی ممکن است در آن شهرستان برگزار شود. در چنین شرایطی، وقتی درمی‌یابند همان دلخوشی کوچک و مشروعشان نیز نادیده گرفته می‌شود و در همان حال، می‌بینند که در شهرهای دیگر و به‌ویژه در پایتخت برنامه‌های مشابه بدون هیچ مشکلی و حتی گاه با حضور مسؤولان برگزار می‌شود، احساس تبعیض و محرومیت مضاعف می‌کنند که این وضعیت، پیامدهای خوبی برای اتحاد ملی ندارد.»