به گزارش آوای ایرانیان، «رستاک» قطعه دوم کنسرت شب گذشته‌اش را به قطعه‌ای با زبان آذری اختصاص داده بود و زمانی که اعضای گروه قصد داشتند سازهای خود را برای قطعه‌ای از جنوب کرمان کوک کنند، متوجه شدند فرزاد مرادی سه‌تارش را در پشت صحنه جا گذاشته است. سه‌تار به دست صاحبش رسید و با آن، ذهن‌هایی که در خاطرات شهرهای آذری زبان سیر می‌کردند، پرتاب شد به جنوب استان کرمان.
پیش از آن، اجرای قطعه‌ای به زبان کردی، تصویری از زنان و مردان کرد که با لباس‌های محلی در حال رقصاندن تکه پارچه‌های کوچک هستند را در ذهن‌ها تداعی کرده بود. کردهای حاضر در سالن هم انگار کم نبودند. این را می‌شد از صدای تشویق آن‌ها پس از اجرای قطعه اول متوجه شد.
اما تشویق‌ها زمانی بیشتر شد که گروه رستاک به سراغ اجرای قطعه لری «بارو بارو» رفت. گوش افراد بیشتری با این قطعه آشنایی داشتند و در نتیجه، با همراهی جمعیت بیشتری مواجه شد و سالن را به وجد آورد.
اما اوج هیجانات با اجرای قطعه‌ای بندری رقم خورد. اجرای این قطعه که تقریبا در آخرین دقایق کنسرت انجام شد، تالار وحدت را از صدای مردم منفجر کرد و اوج تشویق تماشاگران را به همراه داشت.
رستاک که از سال ۱۳۷۶ آغاز به کار کرده، شب گذشته قطعه ای جدید هم اجرا کرد که متعلق به استان کرمان است. این قطعه را که پیش از اجرای کنسرت، منتشر نشده بود و هواداران رستاک برای اولین بار می شنیدند.