آوای ایرانیان: علی قمصری، نوازنده و آهنگساز طی یادداشتی به خبر محتویات شکایت خانه موسیقی از مدیرکل سابق دفتر موسیقی که برای نخستین بار در دیباچه منتشر شده بود واکنش نشان داد.
به گزارش آوای ایرانیان، متن کامل یادداشت قمصری را در ادامه می‌خوانید:
«شاید براى بررسى ماجراى خانه موسیقى بد نباشد مطلبى نوشته شده از طرف هنرمندى را خواند که نه عضو خانه موسیقى است و نه در بدنه مسئولین بعدى خانه موسیقى قرار است عضو شود.
یک مسئول، در هر نقشى با آگاهى به مسایل حقوقى دو مسیر پیش رو دارد:
در اولى شفافیت و حسن نیت را طورى در مسیرش حاکم مى کند که حتى در اذهان عمومى اکثریت ، لکه سیاهى مبنى بر تخلف شکل نگیرد. اما در دومى ، به اذهان عمومى بی‌توجه است و تخلفاتش را با علم به مسائل حقوقى طورى برنامه ریزى مى‌کند که با وجود اطمینان مردم از وجود تخلفات ، مسیر ثابت کردن از راه حقوقى بسته شود.
مى‌توان جلوى چشم یک نفر پولش را برداشت و بخاطر آگاهی به قوانین حقوقى در مقابل اعتراضش گفت : برو ثابت کن من برداشتم .حال قضاوت اینکه خانه ى موسیقى کدام مسیر را انتخاب کرده با شما…
در این میان، بى مهرى‌هاى زیادى هست که جامعه موسیقى ازآن باخبرند و نمى‌توانند آنها را ثابت کنند.
از این رو، منتقدان ، در ماه‌هاى گذشته براى اعتراض به تخلفات خانه موسیقى، تنها، اساسنامه خانه موسیقى را به عنوان اصل در نظر گرفتند و در مورد بدیهى‌ترین موارد مورد انتقاد حرف زدند.
یکى از روشن‌ترین و تلخ‌ترین تخلفات، تعاونى مسکن است که تنها در صورتى مى‌توان آن را منکر شد که به زنده بودن تعداد زیادى مالباخته شک کرد.
حال از زاویه دیگر جریان را بررسى کنیم:
من ، دشمنى صادقانه را به مارپیچ رفتن‌هاى گفتارى و رفتارى ظاهرا دوستانه و تقلاى سیاسى براى بازیافت شانیت، ترجیح مى‌دهم. بله، موزیسین هستم، نمى‌توانم با عینک حقوقى همه چیز را بررسى کنم. دوست دارم با خواندن یک بیانیه و تماشاى برگزارى یک رویداد، احساسى مبنى بر اینکه به شعورم توهین شده به من دست ندهد.
چند نکته:
قرار بود مسائل مالى جشنواره فجر توسط مدیرش (آقاى نوربخش) شفاف‌سازى شود. چه شد؟ قولش را خودشان داده بودند.
به بعضى گروه‌هاى شریف شرکت‌کننده مبلغ سه میلیون و به بعضى از اشخاص (بله اشخاص) مبلغ دویست میلیون (طبق گفته خودشان) پرداخت شده است. گفتند هرکس با علم به مبلغ قرارداد آن را امضا کرده اما آیا هنگام امضا کردن از ارقام قراردادهاى دیگر هم باخبر بوده‌اند؟؟ نفس عمل چگونه توجیه مى شود؟
اگر جامعه موسیقى به هر دلیلى سکوت کرده ، این به معناى فراموش شدن این مسائل نیست.
ارکستر سمفونیک چه ربطى به خانه موسیقى دارد که براى عزل رهبرش جلسه می‌گذارند و همه را به جان هم می‌اندازند و در انتها عضو شوراى نظارتش مى‌شوند؟ آیا شوراى موسیقى ارشاد ، دانشگاه‌ها ، شهردارى ،جشنواره موسیقی و… برایشان کافى نیست؟
خودشان را از نقش داشتن در برگزارى جشنواره فجر برى می‌دانند اما نامه‌هاى دعوت با سربرگ خانه موسیقى ارسال می‌شود و بیشتر برگزیده‌ها و تقدیر شده‌ها هم از جمع خودشان یا مقربینشان و داورها است.
سپر بلا کردن استاد شجریان و سنگر گرفتن پشت ایشان در مقابل چند تن از مالباخته‌هاى عصبانى که نمی‌توان به آنها خرده گرفت، در حالى که از حالشان خبردار بودند و می‌دانستند به چه اندازه ایشان به آرامش نیاز داشتند، چه توجیهى داشت.
این بساط شکایت از منتقدین هنرمند تنها به پشتوانه حقوق‌دان بودن یکى از مسئولین خانه موسیقى و داشتن آشنا در فضاى قضایى دیگه چه صیغه‌ای است؟
کدام‌یک از شرایط بى‌طرفانه و منطقى منتقدین در برگزارى صحیح انتخابات رعایت شد که مسئولین خانه ، این روزها در رسانه‌ها، با کنایه آنها را منفعل خطاب مى‌کنند و مى‌گویند که چون در انتخابات شرکت نکردند حقى ندارند؟ مگر آنها به روشنى مطالبات و حداقل شرایتشان براى شرکت در انتخابات را در قالب بیانیه اعلام نکردند؟
در آخر :
مى‌توان همه چیز را با سیاست منفى در رسانه‌ها طور دیگر نشان داد. مى‌توان کل جامعه موسیقى را به دو دسته خوبها و بدها تقسیم کرد. مى‌توان تمام بودجه‌هاى دولتى را بین تاجران موسیقى تقسیم کرد.
در نهایت،ما، جوانان موسیقى هستیم که از شما پیشکسوتان خانه موسیقى یاد مى گیریم … که چه نباشیم… .»
على قمصرى
0 دیدگاه در “یادداشت جنجالی آهنگساز مطرح در دفاع از ارجمند”