در سال‌های اخیر استفاده از بازیگران خارجی در سینمای ایران رواج فراوانی یافته و سازندگان با استفاده از این بازیگران و یا تصویربرداری در خارج از ایران تمامی هنجارهای اخلاقی و همچنین حجاب را از سر راه بر می‌دارند. اما تاریخ نشان داده اکثریت آثاری به این سمت رفته‌اند از لحاظ کیفی و محتوایی در سطح پایینی بوده و تنها به گیشه چشم دوخته‌اند. در مورد دلیل اینگونه انتخاب‌ها از سوی تهیه‌کنندگان با محمد نیک‌بین تهیه‌کننده آثاری چون «ملی و راه‌های نرفته‌اش»، «آتش بس ۲»، «سوپراستار»، «تسویه حساب» و… گفت‌وگو کردیم.

او با اشاره به‌دلایلی که تهیه‌کنندگان سراغ بازیگران زن خارجی می‌روند،  به خبرنگار برنا گفت: هر تهیه‌کننده و کارگردانی با یک دیدگاه به سراغ این کار می‌رود. گاهی اوقات فیلمنامه و سناریو جوری نوشته می‌شود که باید یک بازیگر زن خارجی در آن بازی کند. در این مواقع طبیعی است که تهیه‌کننده سراغ بازیگران خارجی برود. در این سال‌ها سریال‌هایی هم داشتیم که موفق بودند و مورد اقبال مخاطبان قرار گرفتند.

نیک‌بین ادامه داد: گاهی تهیه‌کنندگان فقط به جنبه اقتصادی این موضوع نگاه می‌کنند. در واقع می‌خواهند بازیگران زن خارجی جذابیتی به فیلم بدهند تا مخاطب به سینما کشیده شود و درنهایت گیشه موفقی داشته باشند.

تهیه‌کننده فیلم «آتش بس» با اشاره به تاثیر اقتصادی اینگونه انتخاب‌ها بیان داشت: دست نویسندگان برای پرداختن به شخصیت زن خارجی بازتر است چراکه یک بازیگر غیر ایرانی محدودیت‌هایی مثل حجاب و… ندارد و راحت‌تر جلوی دوربین قرار می‌گیرد. با پرداختِ بیشتر به اینگونه شخصیت‌ها می‌توان جذابیت‌های بصری ایجاد کرد که گیشه پررونق شود. نمی‌توان گفت تاثیر اقتصادی بر گیشه، تنها دلیل انتخاب این بازیگران است اما خیلی‌ها هم فقط به همین دلیل سراغ این انتخاب‌ها می‌روند که گاهی موفق بودند گاهی هم خیر.