به گزارش آوای ایرانیان، در مینی سریال تلویزیون نقش سرهنگ نیروی انتظامی را برعهده داشت؛ کمتر جلوی دوربین تلویزیونی‌ها و سینمایی‌ها قرار می‌گیرد، اما روی صحنه‌های نمایش پرکارتر نشان داده است؛ در «خورشید کاروان» نقش راهب مسیحی را برعهده داشت. جلیل فرجاد در سریال “باغ گیلاس” ایفای نقش کرد که بسیاری از بازیگران کاربلد در آن سریال حضور داشتند. فرجاد را بیشتر با “آپارتمان” اصغر هاشمی، “حکایتی و حکمتی”، “روز‌های پرماجرا” و “خانه ما” مجتبی یاسینی می‌شناسند.

آخرین کار جدی فرجاد به سریال “فاخته” برمی‌گردد که در ماه رمضان سال ۱۳۹۳ روی آنتن شبکه ۲ سیما رفت؛ البته که در رمضان ۱۳۹۸ هم در سریال “برادر جان” نقش کوتاهی داشت. گلایه‌ای که او از نویسندگان، تهیه‌کنندگان، کارگردانان و حتی مدیران گروه‌ها و برخی از مسئولین سازمان صداوسیما دارد که همه‌چیز رابطه‌ای شده است. او در این‌باره می‌گوید: ما همان بازیگران دهه ۱۳۶۰ و ۷۰ ایم که انگار همان روز‌ها به‌درد تهیه‌کنندگان و رادیو و تلویزیون می‌خوردیم. وقتی پا به سن گذاشتیم نقش‌های غیرمؤثر و کوتاه‌شان را که نابازیگر هم می‌تواند بازی کند به ما می‌سپارند.

او به این عبارت اشاره کرد که چرا باید پیشکسوتان در حاشیه سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی امروز باشند؟ گفت: بخشی از این معضل به اتفاقات رابطه‌ای میان تهیه‌کننده، کارگردان و نویسنده هم برمی‌گردد. متأسفانه الان نقش‌ها رابطه‌ای تقسیم می‌شوند و اگر بخواهیم به ما هم نقش بدهند باید با این تهیه‌کنندگان، کارگردانان و نویسندگان همراه شویم.

تلویزیون، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، بازیگران سینما و تلویزیون ایران، شبکه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران.

یکی از معضلاتی که امروز کاربلد‌های پیشکسوت سینما و تلویزیون با آن درگیرند تقسیم نقش‌ها در مهمانی‌ها و نقش‌فروشی‌هاست؛ او در این باره گفت: شنیده ام که نقش‌ها را می‌فروشند؛ بخشی از این خرید و فروش‌ها در برخی ارتباط‌ها و مهمانی‌ها اتفاق می‌افتد؛ امروز من و امثال من که روزگاری نقش‌های مؤثر و درجه یک سینما و تلویزیون را بازی می‌کردند در این نوع قالب‌ها به آثار نمایشی دعوت می‌شوند؛ در صورتی‌که این‌ها کاربلدند و از روی قابلیت و شایسته‌سالاری باید برگزیده شوند نه برقراری ارتباط با تهیه‌کنندگان.

فرجاد در پاسخ به این سؤال که چرا سریال‌های پلیسی با اصالت و تعقیب و گریز‌های متعدد و جذاب ساخته نمی‌شود خاطرنشان کرد: من با اینکه چند نقش پلیسی داشتم این پرسش شما فقط در این ژانر صدق نمی‌کند بلکه سریال‌های خانوادگی دهه ۱۳۶۰ تا اواسط دهه ۱۳۷۰ رنگ و بوی خاص و جذابیت خارق‌العاده‌ای داشت؛ مردم با ولع بیشتری سریال می‌دیدند، چون شاخص‌ها و ویژگی‌های خاصی در آن مجموعه‌ها وجود داشت. یا کم‌بیننده شده‌ایم و یا جذب مخاطب کم شده است! البته در دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ هم آنقدر شبکه و فضای رسانه‌ای گسترده نبود مردم به اجبار کار‌هایی که ما انجام می‌دادیم را می‌دیدند؛ امروز سلیقه‌ها تغییر کرده و ما متأسفانه قصه‌هایمان درجا زدند و باید نگاهمان جدیدتر شود و در واقع به روز شویم.

او به مشکل و معضل دیگر کم‌کاری پیشکسوتان و کاربلد‌های سینما و تلویزیون اشاره کرد و گفت: بیشتر مشکل کم‌کاری‌های ما به اکثر نویسندگان، تهیه‌کنندگان، سفارش‌دهندگان و حتی مدیران برمی‌گردد که دنبال قصه‌های دختر و پسر جوانند! در صورتی که دنیای هالیوود این آدرس را نشان می‌دهد؛ نقش‌های اساسی سریال و فیلم، سن‌های ۵۰ و ۶۰ به‌بالا پدر بزرگ خانواده است یا کار‌های کوچک انجام می‌دهند.

فرجاد تأکید کرد: متأسفانه اتفاقات مقداری روابطی شده است و باندبازی‌هایی را شاهدیم که این رویه‌ها را در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ نمی‌دیدیم. ما نباید از تهیه‌کننده و کارگردانان خواهش کنیم به من کار بدهند؛ این غم‌انگیز است! این نقشی که نوشته می‌شود برای من و هم سن‌وسالانم خوب است باید دعوت کنند؛ اما اتفاق دیگری می‌افتد برخی این نقش‌ها را می‌خرند یا رابطه‌ای وارد فضای بازیگری می‌شوند. این نقش‌ها را به کسانی واگذار کنید که حقشان است و نه اینکه منتظر مجیزگویی باشید؛ من و همکارانم حاضر نیستیم برای کار کردن، مجیز کسی را بگوییم!

وی در پاسخ به این سؤال که آیا پیشنهادی از پروژه‌های “سلمان” و “موسی (ع) ” به شما شده است، تأکید کرد: هنوز پیشنهادی از “سلمان” و “موسی (ع) ” به من نشده است، اما در سریال “نفوذ” ایفای نقش می‌کنم. من فکر می‌کنم آنقدر دور تهیه‌کنندگان و کارگردانان را می‌گیرند و هجوم می‌آورند که ناخودآگاه فراموش می‌شویم.