آنچه در ذیل می آید حاصل گفت‌وگو با این بازیگر پیشکسوت سینمای ایران است:
از میان بزرگان فرهنگ و ادب این سرزمین، حافظ و سعدی و مولانا کدام‌یک به مخالفان خود دشنام داده‌اند؟ این است فرهنگ ایرانی ما. شما چه کسی را الگو قرار داده‌اید؟

این رسم انتقاد‌ است؟! بر فرض اگر بر اساس تفکرات خاص خودتان هم به موضوعی انتقاد دارید چرا مودبانه صحبت نکنید و ننویسید؟ قلم حرمت دارد. با این قلم قرآن مکتوب شده است. با این قلم بزرگان ادب سرزمین‌مان ذخایر ادبی و فرهنگی مان را ثبت کرده‌اند. حرمت قلم را قدر بدانید. به کار بردن چنین کلماتی که من خجل از بیان آن هستم توهین به اهل قلم هم است. باور من این است که این ماجرا به تعبیری توهین به آنها هم است و در این اتفاق تاسف‌بار ما اهالی هنر به غیر از دفاع از هنرمندان باید از اهل قلم هم حمایت کنیم و کتف‌شان را ببوسیم که در تمام این سال ها نجیبانه برای اعتلای فرهنگ کشور حمایتمان کرده اند.

این جماعت به چه حقی به خودشان اجازه می‌دهند که هم به هنرمندان و هم اهل قلم توهین کنند. چه کسی اجازه داده است که هر چه دلشان خواست بنویسند و بعد هم توجیه کنند که چون نام مشخصی ذکر نشده است، پس توهینی هم نشده است و در نهایت قانون هم حمایت‌شان کند. این مملکت قانون دارد. به هنرمند و اهل قلم احترام نمی‌گذارید حداقل حرمت قانون را نگه دارید.

تمام هنرمندان حاضر در این مراسم در جایگاه فرزندان من هستند و با توهین این نشریه به ناموس تک تک هنرمندان توهین شده است. وقتی به یک هنرمند اهانت می‌شود همه ما مشمول این توهین هستیم. هیچ فرقی ندارد. همانطور که همه ما در افتخارات فرهنگی و هنری خودمان را سهیم می‌دانیم و به جایزه جهانی امثال اصغر فرهادی و شهاب حسینی می‌بالیم از توهین به تک تک  جامعه هنری احساس تاسف می‎کنیم و غصه‌داریم. در این واقعه به فرد فرد هنرمندان توهین شده است و نیازی نیست که اسامی این افراد یک به یک ذکر شود. این چه توجیه خامی است.