در بروشور آلبوم می‌خوانیم: «هنر بداهه‌نوازی یکی از سنت‌های موسیقی اصیل ایرانی بوده است که توسط استادان مختلف در طول تاریخ موسیقی ایرانی گسترش داده شده است.

ردیف موسیقی دستگاهی دارای تعداد فراوانی جملات و عبارات موسیقایی شامل انواع مُـدها، ریتم‌ها، ملودی‌ها و تحریرهای مختلف است. آموختن این ردیف و اشراف بر کلیه‌ی این زوایا سال‌ها به طول می‌انجامد و بداهه‌نوازی در همه‌ی اشکال متفاوت آن پس از آموختن این دوره‌ی طولانی معنا پیدا می‌کند.

بداهه‌نوازی یا بداهه‌خوانی خلق یک اثر موسیقی در لحظه با استفاده از آموخته‌ها و دانسته‌های گذشته‌ی هنرمند است و در واقع انتخاب جملات و عبارات موسیقی و در کنار هم قراردادن و اجرای آن‌ها به گونه‌ای که قبلاً سابقه نداشته، و یا آفرینش جملات و عبارات جدید موسیقی با استفاده از الگوهای ذهنی هنرمند را شامل می‌شود.

هرچه دسترسی و آگاهی هنرمند به منابع موسیقی ایرانی شامل ردیف و قطعات ضربی استادان پیشین و حتی موسیقی نواحی و مذهبی و… بیشتر باشد، هنر بداهه‌نوازی او غنی‌تر و شنیدنی‌تر خواهد بود. البته داشتن ذوق سلیم و خلاقیت لازمه و شرط اصلی این هنر است.»

آلبوم «آینه‌ی خیال» همنوازی و بداهه‌نوازی پیانو و تار، در دستگاه‌های ماهور، همایون و سه‌گاه، از سوی مؤسسه‌ی آوای هنر و اندیشه منتشر شد.