آوای ایرانیان: حسین علیزاده گفت » جشنواره موسیقی جوان نسبت به سال گذشته کیفیت اجراهای شهرستانی بالاتر رفته است اما نوع سبک اجرایی شان کمی با تهران متفاوت است. سبک اجرا در شهرستان ها بیشتر مجلسی بوده اما تهرانی ها بیشتر جنبه آکادمیک را در نظر می گیرند.
به گزارش آوای ایرانیان، حسین علیزاده عضو هیت داوران نهمین جشنواره موسیقی جوان در بخش تار درباره ارزیابی جشنواره جوان در نهمین دوره برگزاری‌اش گفت: هرچیزی که تداوم داشته باشد نتیجه خوبی می‌دهد، این تداوم در ادامه باعث جدیت در کار و رغبت خانواده‌ها برای حضور فرزندان‌شان در جشنواره‌های اینچنینی می‌شود.

علیزاده ادامه داد: امسال نسبت به سال گذشته یک سری کمبودهایی در اجرا وجود داشت که خوشبختانه این مسئله با کمی تمرین و تکرار برطرف خواهد شد. علاوه بر این استقبال شهرستانی‌ها نسبت به تهرانی‌ها بیشتر شده است. در واقع نکته بارز در این بچه‌ها این است که شرکت‌کنندگان به صرف اول شدن یا جایزه گرفتن در این جشنواره حضور پیدا نکرده و یک شوقی عجیبی در این بچه‌ها وجود دارد. نکته مهم این داستان اینجاست که بیشتر بچه‌ها اینکه دیگر شرکت‌کننده از آنها بالاتر است را قبول داشته و رسما اعلام می‌کنند. این نکته از اهمیت بالایی برخوردار بوده که ما بزرگترها مدتهاست آنرا فراموش کرده ایم.

این پیشکسوت تار در مقایسه رده‌های سنی هم گفت: به نظرم معمولا کسانی که برای اولین بار حضور پیدا می‌کنند از جدیت بالایی برخوردار هستند اما در مقایسه با سال‌های گذشته بچه‌ها قوی‌تر بودند.

این عضو هیت داوران در مقایسه تدریس در تهران و شهرستان اظهار کرد: طبعا گفته می‌شود در تهران امکانات بیشتر از شهرستان‌هاست اما نباید فراموش کرد که امروزه دانشگاه‌هایی با امکانات بالا در تهران وجود دارند که شهرستانی‌ها با حضور در این دانشگاه‌ها و فارغ التحصیل شدن به شهرستان خود بازگشته و در همانجا تدریس می کنند. البته نسبت به سال گذشته کیفیت اجراهای شهرستانی بالاتر رفته است اما نوع سبک اجرایی شان کمی با تهران متفاوت است. سبک اجرا در شهرستان ها بیشتر مجلسی بوده اما تهرانی ها بیشتر جنبه آکادمیک را در نظر می گیرند. البته نباید فراموش کرد که اگر اساتید این بچه ها از حضور این هنرمندان در جشنواره های این شکلی مطلع شوند جنبه آکادمیک را در تدریس‌شان احراز خواهند کرد.

وی در پایان اضافه کرد: در زمان ما مجبور بودیم در مقابل اساتید و اولیا ماهی یکبار اجرا داشته باشیم که استرس زیادی هم در نوع خود داشت اما همین باعث پیشرفت کاری مان شد. شاید اگر بچه ها بخواهند در آینده در صحنه جهانی حضور پیدا کنند باید از همین جایگاه شروع کنند.