به گزارش آوای ایرانیان؛ تیتراژخوانی سریال‌های تلویزیونی همیشه چالشی جذاب برای اهالی موسیقی است؛ همچنان زمانی خوانندگان برای فرستادن صدای خود روی آنتن سیما سر و دست می‌شکستند بلکه بتوانند با تبلیغی جذاب، خود را در برابر این همه مخاطب ببینند. همین الان هم شرایط با قبلترها توفیری ندارد و حتی با وجود همهمه فضای مجازی و صفحاتی با فالوورهای میلیونی اما همچنان این سیماست که می‌تواند قدرت پرتابی رسمی برای خوانندگان داشته باشد.
البته نباید فراموش کرد که همین رونق فضای مجازی هم باعث می‌شود صاحبان سریال و فیلم‌ها به سراغ چنین خوانندگان جوان، تازه‌کار اما خوش‌صدایی بروند تا مخاطب مجازی را نیز اسیر داستان تصویری خود کنند. شاید بهترین مثال برای این ادعا پخش سریال «شرم» شبکه سه با صدای گرشا رضایی باشد.

 بم، خاص و شاید متفاوت

گرشا رضایی از آن دست چهره‌هایی است که شاید در یک سال اخیر توانست خود را میان این همه خواننده ریز و درشت فضای مجازی، جلوه‌گر و به قولی عرضه اندام کند. خواننده‌ای با صدای بم، خاص و شاید متفاوت از جمع بسیاری که اتفاقا رنگ و تن صدایش به قصه «شرم» هم می‌نشیند.
«شرم» به کارگردانی احمد کاوری که این شب‌ها از شبکه  سه درحال پخش است، سبک و سیاق ملودرامی اجتماعی دارد که با وجود قصه تکراری اما یکی از نقطه‌قوت‌هایش را حتی با کمی شعار مدیون همین تیتراژی است که به خوبی هم در فضای مجازی دیده شده است. بالاخره این صدا قطعا تبلیغی برای دیده شدن سریال‌هاست!

 التهامی بی‌مایه

احمد معظمی در «خانه امن» محصول شبکه یک سیما، به روال تولیدات قبلی، همکاری‌اش را با رضا یزدانی ادامه ادامه و از جنس صدا و راک‌مانند او استفاده کرده است بلکه بتواند بر میزان فضای ملتهب قصه بیفزاید.
هرچند به نظر این همکاری لااقل برای این سریال نمایشی، ایده ابتری به نظر می‌رسد چرا که قطعه «ارث اجدادی ۲» چندان به قصه معماگونه، نسبتا ملتهب و تو در توی «خانه امن» خیلی نمی‌خورد و البته گروه سازنده هم به نظر ریسک تیتراژخوانی خواننده‌های جوان را نپذیرفته‌اند تا شاکله کار از دست نرود. لااقل گزینه‌های بهترین برای چنین قصه‌ای وجود داشت!

باز هم خواننده ای کم نام و نشان

برعکس رویه این دو سریال اما محصول نمایشی شبکه دو سیما یعنی «بیگانه‌ای با من است» به کارگردانی مشترک احمد احمینی و آرش معیریان گویا قرار است دست روی خواننده‌ای سنتی‌خوان، جوان و نسبتا گمنام بگذارید.
در قسمت اول این سریال که شب گذشته پخش شد خبری از موسیقی و قطعه پایانی دیده نشد اما قرار است مجید حسین‌خانی آن را تدارک ببیند. باید دید این خواننده کم نام و نشان چطور از پس سریالی با قصه‌ای کاملا روایتی ملودرام برمی‌آید؟ فعلا قضاوت کمی زود است و باید فعلا منتظر واکنش‌ها ماند.

 مساله‌ای بی‌جواب

طی سال‌های اخیر همواره تیتراژخوانی سریال‌های تلویزیون محل ابهام و شاید اعتراض بسیاری از خوانندگان علی‌الخصوص جوانترها بوده و این انتخاب شدن‌ها را حاصل روابط و حتی پرداخت پول به تهیه‌کنندگان می‌دانند. گرچه بعید است در مورد گزینه‌هایی همچون رضا یزدانی چنین ادعایی صدق کند اما در مورد دیگران لااقل جای پرسش و پاسخ دارد.
بارها نیز اتفاق افتاده تا خواننده‌ای در دوره‌ای توانسته مخاطبان را به سمت خود بکشاند، مورد اقبال سریالسازان نیز قرار گرفته اما نه پولی داده و نه پولی گرفته می‌شود؛ ماجرایی که بارها به صرف دیده شدن هرچه بیشتر اهالی موسیقی اتفاق افتاده و صدالبته بسیاری از خوانندگان حاضرند گاه به بهای پرداخت پول حتی برای فلان فیلم و سریال هم بخوانند تا اسم و رسمشان بهتر و بیشتر عیان شود!
چنین رویه‌ای بیش از آنکه محل اعتراض و انتقاد به سمت اهالی موسیقی باشد، متوجه گروه‌های سازنده محصولات نمایشی است که چرا، چگونه و با چه انتخابی دست به ترکیب تیتراژهای خود می‌زنند. هرچند این مساله هیچ وقت نیز به جواب مشخصی نرسیده است.

منبع: شنونیوز