فرزانه غلامی تبار:

علیرضا قزوه، پیشکسوت عرصه شعر و ادبیات که قرار  است  به عنوان مدیر دفتر موسیقی صداوسیما جایگزین محمدمهدی نراقیان، مدیر جوان دفتر موسیقی شود، در جدیدترین اظهارنظر از اولویت‌های کاری خود در این مرکز گفت.
وی افزود: همین ابتدا باید بگویم، فعالیتم را از همین صداوسیما شروع کردم و با این عرصه بیگانه هم نیستم و بخوبی به این مساله واقف هستم که موسیقی در کشور ما مظلوم است.
قزوه با اشاره به لزوم بازنگری در بودجه‌ها گفت: زیبنده نیست که بچه‌های موسیقی استان‌ها با ۱۰۰ تومان و ۲۰۰ تومان کار بسازند.
وی ادامه داد: دیده‌ام درباره من زیاد نوشته‌اند که چیزی از موسیقی نمی‌دانم، بله! وقتی بزرگان هستند من چیزی نمی‌دانم اما با این فضا بیگانه نیستم و تلاش می‌کنم کمک و خدمت کنم.
قزوه تأکید کرد: مکتب کاری من همان مکتب حاج‌قاسم است. من واقعا تلاش می‌کنم در کنار عزیزان باشیم، کار تولید کنیم و اتفاق تازه رقم بزنیم.
وی بیان کرد: درباره من نوشته‌اند که چقدر منصب دارد. روزی به مادرم که او هم چنین تصوری برایش پیش آمد توضیح دادم که اینها به موازات هم بوده است.
علیرضا قزوه درباره نخستین اقدام خود و حوزه‌ای که ورود خواهد کرد نیز به مهر گفته است: ما تلاش می‌کنیم به سمت استان‌ها برویم و موسیقی استانی را تقویت و حمایت بیشتری کنیم.
وی ادامه داد: همچنین درباره موسیقی در حوزه بین‌الملل و موسیقی فارسی‌زبان‌ها هم کار خواهیم کرد و برای ما اهمیت دارد که بیشتر آنها را معرفی کنیم.
قزوه در ادامه در پاسخ به سوالی درباره موسیقی‌هایی که برای برخی پیام‌های بازرگانی استفاده می‌شود و در حالت عادی در تلویزیون غیرمجاز است، عنوان کرد: این حوزه هم از دغدغه‌های ما است و باید با بخش بازرگانی صحبت کنیم و ببینیم چه باید کرد.
بدون شک برای دفتر موسیقی و سرود صداوسیما که با انتصاب قزوه به دفتر شعر، موسیقی و سرود تغییر نام داده است، ده‌ها اولویت‌ کاری و مهم می‌توان برشمرد.
در وهله نخست باید به این نکته اشاره کرد که بدون شک مدیران پیشین دفتر موسیقی صداوسیما با توجه بضاعت و امکانات موجود دفتر موسیقی بیشترین تلاش را انجام دادند تا اتفاقات خوبی برای حوزه موسیقی صداوسیما رقم بزنند، از حق هم نگذریم در برخی حوزه‌ها اتفاقاتی قابل توجهی را رقم زدند اما نباید یک نکته را نادیده گرفت که هر فردی طی سالیان اخیر مسؤولیت دفتر موسیقی صداوسیما را عهده‌دار شده است برای ایجاد تغییر و تحولات اساسی حوزه موسیقی در راستای دستیابی به اهداف متعالی با دست و پای بسته‌ مواجه بوده است. اولویت‌های کاری که در ادامه این گزارش به آن اشاره می‌شود همگی بستگی به این مساله دارد که حوزه اختیارات مدیر دفتر موسیقی صداوسیما از سوی مدیران ارشد رسانه ملی به شکل چشمگیری گسترده شود اگر نه هیچ‌کدام از این اولویت‌های با حضور تواناترین و بهترین مدیر موسیقی کشور هم به نقطه قابل قبول نمی‌رسد.
نخستین نکته‌ای که درباره اولویت‌های مهم رئیس دفتر موسیقی صداوسیما باید به آن اشاره کرد، عدم توجه کافی و اصولی رسانه ملی به موسیقی نواحی است. همان‌طور که مطلع‌ هستید موسیقی اقوام از ریشه‌دارترین هنرهای ایران‌زمین است که هر نقطه از کشور را که نگاه کنیم می‌بینیم اقوام با گویش‌ها و فرهنگ‌های مختلف از یک موسیقی خاص محلی برخوردار هستند و هنوز که هنوز است اینگونه آثار موسیقایی در میان مردمان آن مناطق از محبوبیت خاصی برخوردار هستند که با پرداختن هوشمندانه و برنامه‌ریزی شده مسؤولان صداوسیما به این مقوله می‌توان این محبوبیت را در میان نوجوانان و جوانان این مناطق هم نهادینه کرد اما متاسفانه به جرات می‌توان گفت، آثار هنرمندان موسیقی اقوام یا نواحی سهم بسیار ناچیزی از کنداکتور برنامه‌های اصلی شبکه‌های مختلف صداوسیما دارد و مدیران صداوسیما کمترین بهره‌برداری را از این گنجینه ارزشمند داشته‌اند‌‌.
از سوی دیگر باید گفت بسیاری مواقع شاهد هستیم استفاده نادرست و غیرهدفمند از ظرفیت موسیقی نواحی از سوی برنامه‌سازان صداوسیما نه‌تنها کمکی به اعتلای اصیل‌ترین گونه هنری کشور نکرده است بلکه موجب آسیب زدن به اعتبار هنرمندان موسیقی نواحی شده است. امید است مدیران صداوسیما با حمایت از تفویض اختیارات کافی به مدیر جدید دفتر موسیقی شرایطی پدید آورند که موجب اعتلای موسیقی نواحی در رسانه ملی شود.
اما دومین مساله جلوگیری از گسترش روزافزون برخی آثار سخیف موسیقی پاپ و نفوذ آنان در تیتراژهای تلویزیونی است. متاسفانه به علت نداشتن ساز‌و‌کارهای قانونی و اساسی در صداوسیما، برنامه‌سازان تلویزیون طی سال‌های اخیر در ۲ بخش عمده به طور خودآگاه یا ناخودآگاه به نفوذ گونه‌ای از آثار موسیقی با ترانه‌های سخیف در صداوسیما کمک کرده‌اند که در بخش نخست باید به حضور خوانند‌های نوظهور بازار تجاری پاپ در تیتراژ‌های سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی اشاره کرد، هر چند مدیران سابق دفتر موسیقی ارشاد در این باره تلاش‌های شخصی و غیرسازمانی مناسبی انجام داده‌اند اما به علت نداشتن اختیارات کافی نتوانسته‌اند در کنترل و مدیریت این عرصه اتفاق قابل توجهی رقم بزنند.
در بخش دوم که به تهیه‌کنندگان برنامه‌های مناسبتی تلویزیون بازمی‌گردد شاهد هستیم این تهیه‌کنندگان با پرداخت هزینه‌های نجومی از جیب بیت‌المال آنتن را از خواننده‌های نوظهور موسیقی پاپ پر می‌کنند و به نوعی عجیب رسانه ملی به این خواننده‌های نوظهور هم پول می‌دهد و هم اینکه آنها را به بهترین شکل ممکن به مخاطبان جوان معرفی می‌کند. این در حالی است که تهیه‌کنندگان در این باره کمترین استفاده را از ظرفیت بالای هنرمندان موسیقی نواحی و موسیقی اصیل ایرانی می‌برند و وقتی پای صحبت برنامه‌سازان و مدیران شبکه‌ها می‌نشینیم با این توجیه عجیب مواجه می‌شویم که به خاطر جلب رضایت مخاطبان عام برای دعوت از خواننده‌های نوظهور پاپ هزینه‌های نجومی می‌کنیم غافل از اینکه این ذائقه‌ای که این عده به آن استناد می‌کنند زاییده همین عملکرد اشتباه این دوستان است.
در پایان باید گفت علیرضا قزوه برای به سرانجام رساندن این ۲ اولویت اصلی حوزه موسیقی صداوسیما نیازمند ۲ مؤلفه اصلی است؛ نخست داشتن برنامه مدون و هوشمندانه و دوم تفویض اختیارات لازم و کافی از سوی مدیران ارشد صداوسیما.