به گزارش آوای ایرانیان «هزار آوا» به آهنگسازی مریم تژده و «مَه تا» به نوازندگی تار بهار فیاضی و نوازندگی تمبک گوهرناز مسائلی عنوان دو پروژه جدید موسیقایی هستند که طی روزهای گذشته در قالب دو آلبوم مجزا منتشر شدند.

آلبوم «هزار آوا» به آهنگسازی و تنظیم مریم تژده و خوانندگی مجتبی عسگری در ژانر موسیقی ردیف دستگاهی ایرانی منتشر شده است.

«چهارمضراب مهربانی»، «چهارمضراب شکسته»، تصنیف «هزار آوا»، «آواز به همراهی تار»، «آواز به همراه نی»، «به رنگ آفتاب» عنوان آثاری هستند که در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

آلبوم «هزار آوا» بر دو بخش گروه‌نوازی و ساز و آواز استوار است. طراحی و آهنگسازی این آلبوم در یک زمان مشخص شکل گرفته ولی ضبط آثار گروه طی چند سال (پیش از ۱۳۹۶) انجام شده و بخش ساز و آواز این آلبوم سال ۱۴۰۱ ضبط شده است.

مریم تژده، آموختن موسیقی را از سال ۱۳۷۰ در هنرستان موسیقی با ساز تار آغاز کرد. وی فارغ‌التحصیل هنرستان موسیقی و دانش‌آموخته‌ی دانشکده‌ی هنر و معماری و دانشگاه هنر تهران است. در ابتدا زیر نظر استاد فریبرز عزیزی و در ادامه به‌ترتیب از حضور استادانی چون هوشنگ ظریف، حسین علیزاده، داریوش طلایی و داریوش پیرنیاکان بهره برده است.

از جمله فعالیت‌های موسیقایی وی می‌توان به تدریس در دانشگاه هنر تهران (به مدت ۱۲ سال)، تدریس در هنرستان عالی موسیقی و هنرستان موسیقی دختران، اجرای کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از ایران ازجمله: اتریش، مجارستان، یونان، چک، اسلونی، ترکمنستان، فستیوال‌های متعدد موسیقی در کانادا و غیره، انتشار آلبوم‌های: این شرح بی‌نهایت، نقش‌بندان، سه‌گاه افشاری و بخشی از آلبوم آواز در سایه اشاره کرد.

تولید یک آلبوم موسیقی به یاد مرد اخلاق و مهربانی موسیقی

«مَه تا» نیز عنوان یکی دیگر از آلبوم‌های منتشر شده است که به تازگی با هنرمندی بهاره فیاضی نوازنده تار و گوهر ناز مسائلی نوازنده تمبک توسط نشر ماهور در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.

«مقدمه دشتی»، «نجوای ماه»، درآمد دشتی»، «مَه تا»، «بیدگانی دیلمان»، «گیسو»، «اوج»، «ضربی اوج»، «ادامه اوج و فرود»، تصنیف قدیمی «ای آنکه به دل»، «درنا» آثاری هستند که در این آلبوم منتشر شده‌اند.

در توضیحات تکمیلی پروژه «مَه تا» آمده است: در اسفند ۱۳۹۸ جامعه موسیقی یکی از بزرگترین آموزگاران و نوازندگان ساز تار، استاد هوشنگ ظریف، مرد اخلاق و هنر و مهربانی را از دست داد. تم اصلی قطعه «نجوای ماه» در سوگ و فراق ایشان به ذهنم رسید. این قطعه را به یاد و خاطره‌آن استاد بزرگ تقدیم می‌کنم.

سایر قطعات این آلبوم نیز در تمرینات دوران قرنطینه شکل گرفت و در آواز دشتی (سل) در میانه‌ی سال ۱۴۰۱ ضبط شد. همانند کارهای گذشته‌ام، در این آلبوم هم محوریت کار را بر روی موسیقی دستگاهی ایران با تمرکز بر روی تکنیک‌های مختلف نوازندگی تار انجام داده‌ام. این آلبوم، یادگاری از این دوران است.